Johannes Schacht is als hoofd van het veredelingsbedrijf van Limagrain in Rosenthal, Midden-Duitsland, een sleutelfiguur in de ontwikkeling van kwaliteitstarwe voor een gebied met een straal van circa 800 kilometer rondom het kweekstation. Daarin valt ook Nederland.
“De meerwaarde van de Duitse tarwes zit vooral in ziekteresistentie, strostevigheid, stikstofefficiëntie, klimaatbestendigheid én bakkwaliteit”, aldus Schacht. “Ze sluiten naadloos aan op het Nederlandse klimaat en zijn goed bestand tegen de verschillende ziektes in de regio. De stapeling met wel vijf of zes resistenties tegen gele roest is niet 100% waterdicht misschien, maar het verlaagt de oogstrisico’s wel enorm. Omdat we in Duitsland op broodtarwe zijn gericht, kunnen de tarwes voor een deel ook in maalderijen gebruikt worden. Dat is een mooie extra naast de belangrijke rol van wintertarwe in de rotatie en het gezond houden van de bodem.”
Omdat Limagrain dicht bij de boer staat, wil het bedrijf naast zijn kennis van het omvangrijke tarwegenoom bijdragen aan het oplossen van actuele vraagstukken in de landbouwsector. “Wij willen als veredelaars met oplossingen komen die aansluiten bij de boerenpraktijk en bij de eisen die overheden en afnemers stellen”, stelt Schacht. “Het ontwikkelen van een nieuw ras kost acht tot twaalf jaar. We moeten daarom in de toekomst kijken. Wat vraagt de boer dan van ons en wat wil de markt dan?” In de strategie van kruisen en selecteren zijn de veredelaars in Rosenthal zich voortdurend bewust van de veranderingen in de agrarische wereld. “Bij tarweveredeling lijkt het wel eens of er sprake van stilstand is, maar dat klopt helemaal niet. Wij ontwikkelden rassen die met minder kunstmest en gewasbescherming tenminste hetzelfde productieniveau halen. Met minder inputs halen we dus toch die hoge opbrengsten.”
In de nieuwe rassen van Limagrain zitten eigenschappen die ze sterk maken tegen droogte, ziekte, storm en regen, zodat ze niet legeren. Daarnaast kenmerken ze zich door een hoge stikstofefficiëntie. Dat maakt de eiwitproductie en de kwaliteit van die eiwitten hoger, zodat ze inzetbaar zijn als baktarwe. Het nieuwe ras LG Kermit scoort dankzij al deze eigenschappen hoog in opbrengst en heeft uitstekende bakkwaliteit in zich. LG Tomjol doet er in opbrengst zelfs nog een schep bovenop – het is de meest productieve tarwe van het moment – heeft een goede bakkwaliteit en is bijzonder sterk tegen allerlei ziekten.
Schacht legt daarbij uit dat voor veel schimmelziektes meerdere resistentievormen in de rassen zitten, waardoor ze de ziekteverwekker op meerdere niveaus tegenhouden of minstens sterk remmen. Bij de ontwikkeling van de twee nieuwe wintertarwes gebruikten de veredelaars eigenschappen uit verre voorouders en wilde soorten. Zo kwam veredelingswerk van tientallen jaren samen in LG Tomjol en LG Kermit. “We kijken in onze programma’s altijd ver vooruit. Dat betekent dat we rekening houden met verdere inperking van het middelenpakket en afnemende mogelijkheden voor zaadbehandeling. Daarom werken we aan genetische weerstand tegen plaaginsecten, tegen schimmels die in het zaad kunnen zitten en tegen virussen die insecten over kunnen brengen.”
Schacht legt uit hoe onderzoekers te werk gaan bij het ontwikkelen van nieuwe tarwerassen. Ze maken eerst kleine veldjes met kruisingen, gevolgd door grotere veldproeven. Selecties daaruit worden op meer plaatsen beproefd en in het laboratorium onderzocht op bakkwaliteit. Daarna volgen de zaadvermeerdering en instandhouding (voor het borgen van de zuiverheid) van de beste rassen die de markt op gaan. Via de researchlocatie in het Zeeuwse Rilland toetst Limagrain de rassen uitgebreid onder Nederlandse omstandigheden. Nieuwe genetische technieken met markers maken het selectieproces gemakkelijker en sneller omdat niet gewacht hoeft te worden tot de plant volledig is uitgegroeid. Omwille van de kalibratie blijft het echter altijd nodig om de rassen te testen onder veldomstandigheden.
Dankzij de stapeling van genetische resistenties tegen bruine en gele roest, septoria en fusarium vormen LG Tomjol en LG Kermit een strategische keuze voor telers die streven naar duurzame ziektewering en opbrengstzekerheid. Als er geen beperkingen op de externe inputs zouden zitten, komt de 15 ton per hectare met deze nieuwe rassengeneratie wel heel dichtbij. “Bij wat de markt wenst, hebben we de best haalbare eigenschappen geselecteerd en laten samenkomen in deze veelbelovende rassengenetica. Daarbij keken we onder andere naar de uitschieters in eiwitopbrengst ten opzichte van de stikstofopname en graanopbrengst. En dat is nu precies de reden waarom LG Tomjol en LG Kermit zo’n hoge opbrengstpotentie met bakkwaliteit kunnen combineren.”
Neem contact op met jouw regionale specialist.
Neem een duik in onze kennisbank
